nieuws

Windplanblauw wordt gebouwd in de polders van Flevoland, midden in het Rivierduingebied. Het Rivierduingebied kenmerkt zich door een afwisselend landschap met grasland, kleine bossen en landbouw. Een prachtige omgeving om lekker te wandelen of te fietsen. Tijdens de bouw van Windplanblauw is er dan ook veel aandacht voor fietsers en wandelaars. We gaan in gesprek met Marcel van der Weijden van de Fietsersbond en Matthijs Klein, verkeersmanager bij Dura Vermeer.

Marcel van der Weijden uit Swifterbant is al bijna 20 jaar vrijwilliger voor de Fietsersbond. Landelijk heeft de Fietsersbond 30.000 leden. Marcel is bij de afdeling Flevoland verantwoordelijk voor de gemeente Dronten.  Dit project is voor hem dicht bij huis en dat maakt het extra bijzonder. © Fotografie: Martin Hogeboom

Matthijs Klein van Dura Vermeer is als verkeersmanager betrokken geweest bij het BLVC-plan. Daarin wordt beschreven hoe de hoofdaannemer omgaat met bereikbaarheid, leefbaarheid, veiligheid en communicatie tijdens het project.

Voor Windplanblauw zijn best wat fietsroutes aangepast. Waarom?

Matthijs: “Binnen alle projecten van Dura Vermeer hebben we in het bijzonder oog voor de fietsers in het gebied. Vooral veiligheid is daarbij een belangrijk aspect. Bij Windplanblauw hebben we gekeken hoe we een kruising van fietsers en bouwverkeer (en daarmee een mogelijk onveilige situatie) kunnen voorkomen. De beste oplossing was in dit geval het afsluiten van fietspaden.”

Het afsluiten van fietspaden is een fikse ingreep. Vertel!

Marcel: “De Fietsersbond wil natuurlijk de fietsroutes en -paden zoveel mogelijk vrijhouden. Wellicht met verkeersregelaars, maar we streven ernaar dat de fietser zoveel mogelijk gebruik kan blijven maken van het gebied. Dat is echter niet altijd mogelijk. Veiligheid staat ook bij ons hoog in het vaandel. We willen fietsers ook niet dagelijks confronteren met zwaar werkverkeer. Maar we zijn niet per se blij met zo’n afsluiting. Gelukkig hebben we het kunnen beperken door tijdsvensters af te spreken.”

Matthijs: “Dat klopt. We hebben afgesproken dat de fietspaden door de week gesloten zijn, maar in het weekend weer opengesteld worden. Zo kunnen recreanten in het weekend gebruik blijven maken van het gebied. Daarnaast gaan de fietspaden ook doordeweeks weer open als de werkzaamheden afgerond zijn.”

Hoe ging dat verder in zijn werk?

Marcel: “Als Fietsersbond hebben we een adviserende rol. We kunnen een bepaalde aanpak niet afdwingen. Soms is het voor ons ook lastig, per aannemer gelden er weer andere regels. Buiten dit werkgebied zie je projecten waar fietsers wel mogen blijven fietsen. Maar ik ben blij met de onderlinge communicatie. Dat is beter dan bij andere projecten die ik tot nu toe heb gezien. Op aanraden van de Fietsersbond zijn er bijvoorbeeld kaartjes gemaakt met teksten als: u bevindt zich hier, dit zijn de snelste routes naar Swifterbant. Dat is erg duidelijk voor de fietsers in het gebied. Daarnaast zit ik in de werkgroep van Windplanblauw. We zijn verschillende keren bij elkaar gekomen om over zaken te spreken die impact hebben op het gebied. Dat heeft echt toegevoegde waarde.”

Matthijs: “We proberen er zoveel mogelijk voor te zorgen dat de omfietstijd minimaal is. En zijn de werkzaamheden in een bepaald gebied afgerond? Dan zorgen we ervoor dat de borden zo snel mogelijk weggehaald worden, zodat fietsers weer volop gebruik kunnen maken van de paden.”

Wat levert de samenwerking op voor de fietsers?

Marcel: “Ik hoop dat we als Fietsersbond op deze manier een bijdrage hebben geleverd aan de communicatie naar de fietser toe. Mensen stellen het op prijs als ze weten waar ze aan toe zijn. Is een route tijdelijk afgesloten? Hang desnoods een geplastificeerd A4’tje op met deze boodschap. Het kost de aannemer misschien wat extra energie, maar ik denk dat het belangrijk is voor het hele project.”

Matthijs: “Helaas kunnen we niet voorkomen dat mensen even moeten omfietsen. Maar zo zorgen we samen voor een veilige en bereikbare omgeving. Overigens hebben we de aangepaste routes van het lange afstandswandelpad door het Rivierduingebied ook afgestemd met Wandelnet.”

Tips voor fietsers in het gebied?

Marcel: “Maak eens een mooie ronde door het Rivierduingebied en fiets via het Ketelmeer terug. Dat doe ik ook regelmatig ’s avonds na het werk. Prachtige route!”

Matthijs: “De Visvijverweg is inmiddels helemaal vrij van omleidingen, zowel door de week als in het weekend. Alleen het fietspad langs de Noordertocht blijft door de week afgesloten.”

Windplanblauw wordt gebouwd door mannen en vrouwen in Flevoland. Van omgevingsmanagers tot uitvoerders en van kraanmachinisten tot timmermannen. In dit bericht stellen we je voor aan de nieuwe omgevingsmanager van Dura Vermeer: Evelien Brascamp. Wat doet ze? Wat betekent dit voor de omgeving? En wat kun je de komende periode van haar verwachten?

Wie: Evelien Brascamp
Woonplaats: Utrecht
Werkgever: Zelfstandige in opdracht van Dura Vermeer
Rol: Omgevingsmanager 

Vertel eens wat meer over jezelf.

“Een paar weken geleden ben ik gestart als omgevingsmanager bij Dura Vermeer. De afgelopen jaren heb ik bij verschillende projecten op het gebied van verkeer, mobiliteit en infrastructuur gewerkt. En nu dus voor Windplanblauw!”

Je bent omgevingsmanager. Wat houdt dit in?

“Als omgevingsmanager ben ik de spil tussen de projectorganisatie intern en de omgeving daarbuiten. Het bijzondere van Windplanblauw is dat wij op grond van agrariërs werken. Daarbij is het heel belangrijk dat we werken volgens goede afspraken.”

Goede afspraken maken is belangrijk. Kun je hier een voorbeeld van geven?

“Ja zeker. We maken bijvoorbeeld afspraken over hoe we de percelen na de bouwfase weer opleveren en afspraken op het gebied van ecologie, archeologie, vergunningen, verkeer en meer. Dat doe ik natuurlijk niet allemaal alleen. We hebben een mooi team dat iedere dag hard werkt om de planning te halen en volgens afspraak te werken. Gertjan (andere omgevingsmanager van Dura Vermeer, red.) blijft het aanspreekpunt voor agrariërs als zaken anders gaan dan bedacht of gepland. Daarnaast werk ik veel samen met de omgevingsmanagers van Windplanblauw, zoals Marit en Arjan.”

Waar krijg je mee te maken als omgevingsmanager?

“Ik merk dat collega’s ervan doordrongen zijn dat ze op het terrein van anderen werken. Natuurlijk gaat er weleens iets mis. Bijvoorbeeld als een nieuwe collega of iemand van een onderaannemer start op het project. Dan lezen ze het protocol of een notitie wel, maar interpreteren ze het net iets anders dan het bedoeld is. Waar gewerkt wordt, worden fouten gemaakt. We proberen dit zoveel mogelijk te voorkomen door heldere afspraken te maken.

Maar het blijft een uitdaging. De uitvoering is ontzettend dynamisch. Er kan, bij wijze van spreken, vandaag zomaar een graafmachine op de stoep staan om bepaalde werkzaamheden uit te voeren, terwijl dat gisteren nog niet bekend was. Voor je het weet zijn ze buiten weer aan het werk, zonder dat we de perceeleigenaren op tijd hebben kunnen informeren. Dat is natuurlijk erg vervelend, want hun activiteiten gaan ook door. Dus dat proberen we echt te verbeteren.”

Wanneer is jouw werk geslaagd?

“Eigenlijk kun je het nooit helemaal goed doen. Continu maken we een afweging tussen belangen van verschillende mensen. En helaas kunnen we nooit iedereen tevredenstellen. Voor Windplanblauw wil ik, samen met Windplanblauw, toewerken naar duidelijke afspraken met perceeleigenaren over de eindsituatie. Zodat we allemaal hetzelfde beeld hebben van hoe het terrein achtergelaten wordt als we hier in april 2023 weggaan. En natuurlijk is het ook leuk om te horen als de zaken wél goed gaan. Zo liet een perceeleigenaar onlangs weten dat de kabeltrekploeg net werk had afgeleverd. Dat horen we graag en geven we uiteraard door aan het team!”

Wat kunnen we komende periode van je verwachten?

“De komende periode ga ik me onder andere bezighouden met de perceelpaspoorten, waarin we per perceel vastleggen wat de afspraken zijn. Dat klinkt heel formeel, maar is uiteindelijk maatwerk én mensenwerk. We zijn allemaal mensen met belangen, emoties en geschiedenis. En daar mag ik soep van koken. Dat is een uitdaging, maar ik geniet er iedere dag van. Daarbij is geen dag overigens hetzelfde. Cliché, maar waar.”

Windpark Windplanblauw wordt gebouwd door mannen en vrouwen in Flevoland. Van projectleiders tot uitvoerders en van kraanmachinisten tot timmermannen. In dit bericht stellen we je voor aan Matthew Adam May, projectleider nearshore bij Vattenfall voor Windplanblauw.

Wie: Matthew Adam May
Woonplaats: Net buiten Hamburg (Duitsland)
Werkgever: Vattenfall
Rol: Projectleider Nearshore
 

Hoe ben jij op deze plek terechtgekomen?

Ik kom van oorsprong uit Seattle en ben via Californië uiteindelijk voor de liefde naar Hamburg verhuisd. Daar ben ik gaan werken voor Vattenfall. In Los Angeles heb ik gestudeerd voor ingenieur. Het bouwtechnische team van Vattenfall werkt internationaal. Binnen ons team ben ik degene met de meeste nearshore ervaring en daarom is mij gevraagd bij Windplanblauw projectleider te worden.

Je hebt het over nearshore. Kun je dat toelichten?

Windplanblauw bestaat uit windmolens op land – onshore – en langs de kust van het IJsselmeer: nearshore. Windmolens op zee worden aangeduid als offshore.

Wat doe jij als projectleider nearshore?

Ik ben verantwoordelijk vanuit Vattenfall voor de realisatie van de windmolens in het IJsselmeer. Hiervoor ben ik de afgelopen 1,5 jaar vooral heel druk geweest met het meelezen in alle contracten die werden opgesteld. Ik bekijk dan of alles wat het team nodig heeft voor het bouwen, contractueel goed geregeld is. Nu het investeringsbesluit voor de buitendijkse windmolens is genomen, bereiden we ons voor op de bouw. Het is mijn verantwoordelijkheid om ervoor te  zorgen dat we alles hebben om te kunnen bouwen. Ook ben ik de brug tussen de projectorganisatie en Vattenfall. Ik heb dus met veel verschillende mensen en partijen te maken.

Een uitdaging?

Ja, het is best een uitdaging om alles ingekocht te krijgen. Heel veel partijen zijn al druk voor de windmolens op land. Nu heb ik ook partijen nodig voor op het water. Dat valt niet altijd mee. Het is voor het team dan ook een uitdaging om steeds weer oplossingen te vinden.

Wat maakt werken voor Windplanblauw zo leuk?

We werken met veel verschillende partners, dat is erg leuk. Ook de mensen binnen Windplanblauw zijn allemaal erg energiek en hebben veel talent. Ze zijn goed in wat ze doen en zijn heel professioneel. Dat maakt het werken voor Windplanblauw heel leuk!

Je bent nu vooral bezig met de voorbereiding. Waar kijk je naar uit?

Het moment dat er echt gebouwd gaat worden! Binnen Vattenfall Onshore Wind ben ik onderdeel van het bouwtechnische team, maar ik heb me al lang met de inkoopkant beziggehouden. Het lijkt mij erg gaaf als we straks echt aan de slag gaan en de buitenwereld ook ziet dat er iets gebeurt

Windpark Windplanblauw wordt gebouwd door mannen en vrouwen in Flevoland. Van projectleiders tot uitvoerders en van kraanmachinisten tot timmermannen. In dit bericht stellen we je voor aan Frédérique Batelaan, trainee uitvoerder bij Dura Vermeer voor Windplanblauw.

Wie: Frédérique Batelaan
Woonplaats: Rotterdam
Werkgever: Dura Vermeer
Rol in het project: trainee uitvoerder 

Hoe ben je op deze plek terechtgekomen?

“Ik ben in september gestart als trainee bij Dura Vermeer, wat betekent dat ik drie keer acht maanden een andere functie vervul. En voor de eerste acht maanden ben ik uitvoerder bij Windplanblauw! Ik heb een master Construction Management and Engineering op zak en nu ervaar ik dus voor het eerst hoe het is om écht met mijn laarzen in de klei te staan. Tijdens mijn studie was er geen verplichte stage, ik heb dus nog nooit een bouwproject van dichtbij meegemaakt. Daarom was het ook een bewuste keuze om als uitvoerder aan de slag te gaan.”

Wat doe je als trainee uitvoerder?

“Ik ondersteun de hoofduitvoerder civiel (betonbouw). Daarin leer ik super veel over van alles wat er met de uitvoering van de turbinefundaties te maken heeft. Het ene moment sta ik nog net niet met de betonpomp in mijn handen en het andere moment help ik bij het doen van keuringen. We checken bijvoorbeeld of de tekeningen overeenkomen met de werkelijkheid. Daarnaast zorgen we ervoor dat eventuele beschadigingen, bijvoorbeeld aan de heipalen, opgelost worden. Soms zijn het simpelere taken die wel heel belangrijk zijn. Is er op de RD-lijn (langs de Riverduintocht) bijvoorbeeld geen hout meer? Dan moet ik rondbellen waar er hout is en zorgen dat het daar terechtkomt.”

Windplanblauw is je eerste project. Wat valt je op?

“Het mooie van dit windpark is dat we 37 keer hetzelfde doen: de fundaties voor de windmolens bouwen. Voor mij is dat super leerzaam! De eerste keer lukt het me niet om een bepaalde taak alleen uit te voeren, de tweede keer gaat ’t iets beter en de derde keer kan ik het zelf. Zo krijg ik alle stapjes in het proces mee, van begin tot het eind.”

Je bent nu 1,5 maand aan de slag. Hoe gaat het?

“Ik heb niet voor ‘het uitvoeren’ gestudeerd, dus iedere dag leer ik weer nieuwe dingen. Juist dat vind ik zo leuk. Ik heb het hier dan ook erg naar m’n zin. Voor sommigen was het eerst wel even wennen: een vrouw als uitvoerder. Maar dat gaat nu hartstikke goed. Je moet natuurlijk niet vies zijn van met je voeten in de modder staan, maar dat vind ik gelukkig geen probleem! De afgelopen anderhalf jaar heb ik bijna alleen maar thuisgezeten, met m’n neus in de boeken. Ik vind het heerlijk om nu regelmatig buiten te komen en met collega’s in contact te zijn. We hebben een goed team, met collega’s die me graag helpen.”

Waarom wilde je voor Windplanblauw aan de slag?

“Ik ben nu 24 jaar oud en wil nog heel wat jaar op deze aarde rondlopen. Ik hoop dat de wereld er dan nog steeds uitziet zoals nu, maar een stuk groener. Ik vind het belangrijk dat we overgaan naar niet-fossiele brandstoffen. Maar ik realiseer me ook dat dit een grote omschakeling is – we zijn nu nog afhankelijk van onder andere aardgas. Om die omslag te maken, zullen we ook windparken moeten aanleggen. Mooi dat ik hier een steentje aan mag bijdragen. Als ik vanuit Rotterdam naar Swifterbant rijd ben ik altijd onder de indruk van het landschap. De dauw ligt over het land, de zon komt op en in de verte zie je die indrukwekkende windmolens liggen. Prachtig gezicht!”