In gesprek met veiligheidskundige Marc Jansen: “Het is mijn missie om de wereld een stukje veiliger te maken.”

Windpark Windplanblauw wordt gebouwd door mannen en vrouwen in Flevoland. Van projectleiders tot uitvoerders en van kraanmachinisten tot timmermannen. In dit bericht stellen we je voor aan veiligheidskundige Marc Jansen.

Naam: Marc Jansen
Woonplaats: Jonkerslan, Friesland
Werkgever: Zelfstandige, ingehuurd door Dura Vermeer
Rol in het project: Project QHSSE manager

Je bent project QHSSE manager. Wat houdt dat in?
“Als project QHSSE manager ben ik verantwoordelijk voor vijf dingen. Allereerst de Q van quality: ik zorg dat de instructies (toolboxen), veiligheidsinspecties en de processen van Dura Vermeer worden gevolgd. Dan de H van health. Door te adviseren en te sturen op zaken als stof, geluid en ergonomie voorkomen we dat collega’s lichamelijke klachten krijgen bij het uitvoeren van hun werk. Dan de S van security: ik ben verantwoordelijk voor de camerabewaking, hekwerken, het beveiligingsprotocol en de portiers die bij de toegangspoorten van de bouwterreinen zitten. De S van safety gaat over arbeidsveiligheid, zoals werken op hoogte, werken met machines, uitgravingen en nog veel meer. Maar ook omgevingsveiligheid en verkeersveiligheid. Tot slot de E van environment (milieu). We moeten zorgen dat er geen milieu-incidenten plaatsvinden, geen lekkages en geen zwerfafval bij de agrariërs op hun land achterblijft, want we zijn hier immers te gast. Kortom: we vinden het belangrijk dat onze mensen op de bouwplaats veilig en goed hun werk kunnen doen.” 

Zijn er vaak incidenten bij de bouw van Windplanblauw?
“Gelukkig hebben we dat goed onder controle. Toch zijn ook hier potentiële gevaren. We werken met grote funderingsmachines en ander groot materieel zoals shovels en asfaltmachines. We hebben de eerste periode veel langs de openbare weg gewerkt waar verkeer (behoorlijk) hard rijdt. Dat moet ook goed gecommuniceerd worden naar de weggebruiker. Bij het aanleggen daarvan is veiligheid heel belangrijk, niet alleen voor onszelf, maar ook voor de omgeving.”

Windplanblauw wordt in uitgestrekt gebied gebouwd. Kun je dan wel alles in de gaten houden?
“Ik ben blij dat we in een team werken met een open cultuur. Gebeurt er iets? Dan spreken we elkaar daarop aan. In de basis wil niemand bewust onveilig werken. Het is niet mijn werk om mensen te ‘betrappen’. Dat kan ook nauwelijks, want de wegen op het bouwterrein zijn bij elkaar 20 kilometer lang. Het komt dus echt aan op de eigen verantwoordelijkheid. Ik zie mezelf als een coach die collega’s meer bij kan brengen over veiligheid. De gesprekken op de werkvloer gaan vaak over hoe we de werkzaamheden het beste kunnen uitvoeren, waarbij we rekening houden met veiligheid, planning en kosten. Veiligheid staat op nummer één. Ook bij alle overleggen trouwens. Dat laat zien dat dit onderwerp erg belangrijk is in alle lagen van de organisatie.”

Hoe herken je een onveilige situatie?
“Ik ben regelmatig buiten te vinden. Soms signaleer ik zelf een onveilige situatie, en in andere gevallen zijn het collega’s die iets opmerken. Ik ben altijd blij als ze me dan gewoon bellen, dan kunnen we samen kijken naar een oplossing in plaats van zelf iets te verzinnen wat weer risico’s met zich meebrengt. In beide gevallen maak ik overigens wel een melding. Afhankelijk van de zwaarte én kwalificatie onderzoeken we het incident. Een volgende stap is ervoor zorgen dat het niet meer gebeurt. Zien, handelen én leren. Dit delen we ook vaak binnen de organisatie, zodat andere collega’s kunnen profiteren van die lessen”.

Deze functie voelt als je roeping, gaf je aan. Waarom?
“Ieder dag sta ik om 05.00 uur weer met frisse moed naast mijn bed om aan de slag te gaan. Het is mijn missie om de wereld een stukje veiliger te maken. Dat kan natuurlijk op verschillende manieren, ik doe dat graag door met mijn collega’s in gesprek te gaan. Een ander onderdeel van m’n werk is vooraf, proactief dus, al kijken hoe we een veilige werkomgeving kunnen creëren. In overleg met de ontwerpafdeling van de fundaties kijken we welke risico’s we kunnen weghalen in het ontwerp. Denk aan het ontwerpen van stevige leuningen bij het werken op hoogte. Daarna nemen we de ‘restrisico’s’ mee naar de uitvoering. We maken een risico-inventarisatie waarin we alle gevaren, risico’s en beheersmaatregelen vastleggen, dat is de basis voor onze werkplannen en werkinstructies voor de collega’s op de bouwplaats. Goed samenwerken is belangrijk voor een veilige werkplek.”